TÜTED 3. Dönem MYK Üyeleri. Ön sıra; Yiğit Sayılgan, Necdet Bulut, Haluk Orhun (Genel Sekreter), Aykut Göker (Genel Başkan) Arka sıra: Günay Bolazar, Hamit Mengüç (Genel Sayman), Sami Gök
(TÜTED 4. Genel Kurulu, 17 – 18 Haziran 1978)
“TÜTED, grevli toplu sözleşmeli sendikal hakları alma mücadelesini, bağımsızlık demokrasi mücadelesinin bir parçası olarak görüyordu. Teknik elemanların mücadelesinin, işçi sınıfı öncülüğünde verilmekte olan bağımsızlık demokrasi mücadelesinin bütünselliği içinde başarıya ulaşmasının ilk koşulu olarak teknik eleman kesimi içindeki dayanışmanın ve örgütlülük düzeyinin yükseltilmesinin gereğine inanan TÜTED; bu dayanışmayı gerçekleştirmek ve teknik eleman sorunlarının çözümleriyle ilgili ortak kararlar almak üzere Birinci Teknik Eleman Kurultayının düzenlenmesinde görev aldı.”
Bu kapsamda 1974 – 1976 tarihleri arasında üç Teknik Eleman Kurultayı;
1. TÜRKİYE TEKNİK ELEMAN KURULTAYI 13-14 Nisan 1974 Ankara’da DSİ Konferans Salonunda
2. TÜRKİYE TEKNİK ELEMAN KURULTAYI 7-8 Haziran 1975 Ankara’da Selim Sırrı Tarcan Spor Salonunda
3. TÜRKİYE TEKNİK ELEMAN KURULTAYI 22-23 Mayıs 1976 Ankara’da Maltepe Alemdar Sinemasında
yapılmıştır.
13-14 Nisan 1974 tarihlerinde “Teknik elemanların birliği doğrultusunda atılmış ilk adım olan” 1. Teknik Eleman Kurultayı 29 teknik eleman örgütünün katılımıyla Ankara’da DSİ Konferans salonunda toplanmıştır. Gündem şu şekildedir:
- Teknik Elemanların Hizmetlerini Halkımıza Gerekli ve Yeterli Bir Biçimde Sunamayışlarının Nedenleri
- Teknoloji İthali ve Beyin Göçü
- Teknik Eğitim İle Uygulama Arasında Yaratılan Çelişki
- Teknik Personele Uygulanan Statünün Eleştirisi
- Teknik Elemanların Yönetimde Söz Sahibi Olmaları Gereği
- Teknik Elemanların Sendikal Haklara Kavuşmaları ve Teknik Eleman iş Kanununun Getirecekleri
- Teknik Personel İş Kanunu Tasarısı Taslağı
Kurultayda bu başlıklarda hazırlanan raporlar okunarak tartışılmış, teknik elemanların çeşitli sorunları görüşülmüştür. 1. Kurultay’da Grevli Toplu Sözleşmeli Sendikal hakların alınması için mücadele konusunda görüş birliğine varılmıştır.
Kurultayda 150 bin teknik eleman, 29 kuruluş ve 400 den fazla delege ile temsil edilmiştir. Bu etkinliğin halk çıkarları doğrultusundaki ekonomik ve demokratik haklar mücadelelerinde örgütlenme düzeylerini geliştirdiğini, güçlendirdiğini ve yaygınlaşmasını sağladığını düşünmektedirler.
Bir yıl sonra yapılacak olan 2. Kurultay öncesi çalışmaları sürdürmek üzere TMMOB, TEK-DER ve TÜTED’den oluşan Kurultay Düzenleme Komitesi’nin kurulmasına karar verilmiştir.
Kurultay sonunda yayınlanan sonuç bildirisinde şu görüşlere yer verilmiştir:
“1. Halkımızın demokratik isteklerinin bir sonucu olarak gerçekleşme yoluna girmiş olan genel af, tüm siyasi suçları kapsayacak bir biçimde mutlaka çıkarılmalıdır. Genel af, baskı döneminin kapandığını ilan eden bir demokrasi belgesi olacaktır. Kurultayımız, böyle bir affı engelleme yolundaki her türlü çabayı, halkımızın mahkum ettiği geride kalan karanlık dönemin antidemokratik bir kalıntısı olarak niteler. Ve bu gibi çabalara karşı çıkılmasının gerekli olduğunu belirtir.
2. Türkiye Birinci Teknik Eleman Kurultayı, 1961 Anayasasını, lüks sayan görüşü reddeder. Karanlık dönemin bir diğer kalıntısı olan antidemokratik Anayasa değişiklikleri mutlaka düzeltilmeli ve 1963 Anayasasındaki demokratik haklar daha da fazlasıyla halkımıza verilmelidir. Birçoğu antidemokratik anayasa değişikliğinin sonucu olan antidemokratik yasalar da değiştirilmelidir.
3. Halkımızın üretici gücünden tam olarak yararlanılması, insan gücü ve doğal kaynaklarımızın geliştirilmesi ancak, çalışanların özgürce örgütlenebilmesiyle mümkün olacaktır. Bu bakımdan tüm çalışanlar grev ve toplu sözleşme ile donatılmış sendikal haklarını almalıdırlar. Teknik elemanların demokratik ve ekonomik hakları elde etmede gösterdikleri başarı, tüm çalışanların bu haklara sahip olması yolunda önemli bir adım olacaktır.
4. Teknik elemanlardan kamu hizmetlerinde en iyi bir biçimde yararlanılması için grev ve toplu sözleşme yetkileriyle donatılmış sendikal hakları tanınmalıdır. Bunun dışındaki bütün çözümler yüzeysel ve geçici olmaktan öteye geçmeyecek, teknik elemanların halka ve yurda en fazla yararı sağlayacak şekilde istihdamını engelleyecektir. Halkımıza demokrasi ve özgürlük vadeden hükümetin, bu konudaki tutumunu açıklık ve kesinlikle belirlemesini istiyoruz.
5. Teknoloji ve teknik hizmet ithali, yabancı sermayenin, geri bıraktırılmamızda kullandığı en etkin araçlardandır. Teknoloji seçiminde ve uygulamada yabancıların değil yurdumuzun çıkarlarının gözetilmesi zorunludur. Tüm demokratik güçleri; yabancı çıkarlarını gözeten teknoloji ve teknik hizmet ithali girişimlerine karşı çıkma mücadelemizde yanımızda olmaya çağırırız. Bu mücadelenin ilk hedefleri, yabancı ortaklı proje bürolarının kapatılması ve yurt çıkarı ile bağdaşmayan teknik hizmet ithaline son verilmesi olmalıdır. Ülkemizde uygulanacak teknolojilerin saptanmasında, teknik meslek kuruluşlarının görüşleri doğrultusunda davranılmalıdır.
6. Bağımsız ve halk yararına bir kalkınma ve sanayileşme doğrultusunda yapılacak girişimlerin, ulusal teknik eğitin piramidini güçlendirerek desteklenmesi zorunludur. Bu piramidin gerçek anlamıyla ortaya konulması, yani yetişmiş insan gücünün nitelik ve niceliğinin saptanması bir ulusal teknoloji politikasının belirlenmesiyle mümkündür. Bugün için eğitim piramidinde yeri olmayan geçici tedbirlere itibar edilmemeli, üniversite ve yüksek okulların önünde bekletilen gençlere kapatılan kapılar açılmalı, toplumda iş olanakları sağlanarak üniversite ve yüksek okulların kapasiteleri genişletilmelidir. Kapatılmış olan teknik eğitin kurumları ve tekniker okulları, üretimle de ilişkisi kurularak yeniden açılmalıdır. Üretin içinde eğitin esas olmalı, her kademedeki teknik elemana bir üst kademedeki eğitim olanağı sürekli olarak açık tutulmalıdır.”
1975 Ocak ayı başında 1. Kurultay tarafından 2. Teknik Eleman Kurultayını düzenlemekle görevlendirilen TÜTED, TMMOB, TEK-DER bir araya geldi ve 2. Kurultayın biçim ve konusunu saptadı. Alınan ortak karara göre 2. Kurultay tek gündem maddesiyle teknik elemanların sendikalaşmasını, sınıfsal yapısını ve hangi sendikalarda sendikalaşacağını inceleyecek ve kararlar alacaktı. Sağlıklı kararlar alınabilmesi için yurt düzeyinde yerel toplantılar düzenlenmesi oybirliği ile kararlaştırıldı. 2. Kurultayda tartışılmak üzere, sendikal haklar sorununu Türkiye ve Dünya deneyleri ile zenginleştiren, teknik elemanların sınıfsal yapısına açıklık getiren ve çözüm önerileri sunan bir broşürün hazırlanması kabul edildi. 34 örgütten oluşan 2. Kurultay Düzenleme Komisyonu, üç örgütten oluşan Yürütme Kurulu’nun aldığı kararları kabul ederek uygulamaya geçilmesini onayladı. TÜTED tarafından getirilen Kurultay Yürütme Komitesi’nin sürekli olması ve bir profesyonel kadro ile (profesyonel sekreter) yürütülmesi önerisi kabul edildi. TÜTED Genel Sekreteri Kurultay Yürütme Sekreteri olarak (tam gün profesyonel) çalışmaya başladı. İlk olarak 2. Kurultayın ön raporu hazırlandı ve toplantı yapılacak illere yollandı ve 25’e yakın yöresel toplantıda tartışıldı. 2. Kurultay 1970’ten sonra mühendis, mimar, tekniker, teknisyen tüm teknik elemanları Türkiye düzeyinde bir araya getiren önemli bir araç oldu.
Nisan-Mayıs 1975 ayları içinde İstanbul, İzmir, Dalaman, Karabük, Trabzon, Batman, Adıyaman, Malatya, Kırşehir, Seydişehir, Konya, Samsun, Giresun, Ordu, Adana, İzmit, Zonguldak, Ankara, Eskişehir, Sivas il ve ilçelerinde Kurultay öncesi toplantıları gerçekleştirildi.
Yapılan bütün toplantılarda şu kararlar oybirliği ile alındı:
“Çalışan kesimlerin bir parçası olarak biz teknik elemanlar:
1- Sübjektif yargılarla, çalışanlar arasında yaratılan tüm yapay ayrıcalıkların karşısındayız.
2- Teknik elemanların sorunlarının çözümü grev ve toplu sözleşme ile donatılmış sendikal haklarda yatmaktadır. Bundan böyle bu hakların elde edilmesi mücadelesinin güçlendirilmesi, hızlandırılması ve en kısa zamanda sonuca vardırılması gerektiğine inanıyoruz.
3- Teknik elemanların, tüm çalışanların işyerlerinde, aralarında ayırım gözetilmeksizin aynı statü ile işçi sendikaları içinde örgütlenmeleri ve ekonomik ve demokratik mücadelelerini işverenlere karşı ortak yürütmeleri gerektiğine inanıyoruz.
4- Bu hakların elde edilmesi için tüm çalışanlarla birlikte mücadele edeceğimizi, 2. Teknik Eleman Kurultayının mücadele için alacağı tüm kararlara katılacağımızı duyururuz.”
7-8 Haziran 1975 tarihlerinde, Ankara Selim Sırrı Tarcan salonunda toplanan İkinci Kurultay’ın gündemini bir tek madde oluşturuyordu; SENDİKALAŞMAK …
İkinci Teknik Eleman Kurultayı Raporu Şu Başlıkları Taşımaktaydı:
1.1 Çalışanlar Emeği İle Geçinenlerdir
1.2 Emek Kesiminin Çelişkisi Sermaye İledir
1.3 Çalışanların Sendikal Mücadelesi
1.4 Teknik Elemanların Örgütlenmesi
2.1 Türkiye’de İşçilerin Sendikal Örgütlenmelerinin Evrimi
2.2 Teknik Elemanların İşçi Sendikaları İçindeki Yeri ve Sendikalaşmalarının Evrimi
3.1 Kamu Kesiminde Çalışanlar ve Sendikalaşma (Dünya Deneyi)
3.2 Sendikal Haklar Zorlu Mücadelelerle Alınmıştır
4.1 Kamu Personelinin Sendikal Örgütlenmelerinin Evrimi
4.2 Teknik Elemanların Mücadelelerinin Evrimi
5.1 Teknik Elemanların Sınıfsal Yapısı
5.2 Sosyal Sınıflar ve Tabakalar
5.3 Teknik Elemanlar ve Sınıf Gerçeği
6.1 Türkiye’nin Somut Şartlarında Teknik Elemanlar
7.1 Teknik Elemanların İşçi Sendikaları İçinde Örgütlenmesi
34 teknik eleman kuruluşunun ülkenin her yerinden gelen delegeleri; sendikalaşma sorunlarını tartıştılar. Bu Kurultayda, elit sendikacılık anlayışı tamamen terk edildi. İşçi sınıfı sendikalarında örgütlenmenin tek doğru örgütlenme biçimi olduğunu savunan delegeler; teknik eleman-işçi yakınlığının, özünde kafa ve kol emeğinin birliğinden kaynaklandığını ve günümüzün bilimsel – teknolojik koşullarında da bu yakınlığın daha iç içe bir öz kazandığını belirttiler.
Teknik elemanların ve TÜTED’in verdikleri sendikal hakları elde etme mücadelesi içinde oldukça önemli bir aşamayı ifade eden İkinci Kurultay’da aşağıdaki kararlar oybirliğiyle alındı.
“TEKNİK ELEMANLARIN SENDİKALAŞMA MÜCADELESİNİN İLKELERİ:
a) Teknik elemanların sendikal haklar mücadelesi, halkımızın ve tüm çalışanların mücadelesinin bir parçasıdır. Bu ilke hayata geçirilmelidir. Bu ilke mücadelemizin siyasi özünü de belirler.
Sendikal haklar, birleştirici olur düşüncesi ile salt ekonomik çıkarlarla savunulmamalıdır. Egemen güçler sendikal hakları kabul etmek zorunda olduklarından sarı sendikacılığı da tezgahlarlar. Sendikal haklar mücadelesi, tekelci sermayenin egemenliğine karşı, antifaşist, antiemperyalist mücadele ile iç içedir. Bu mücadelede bağımsızlık ve demokrasiden yana tüm siyasi partilerin açık tavır almaları istenmeli, programlarda tüm çalışanların ve teknik elemanların sendikal haklarının açıkça yer alması sağlanmalıdır.
b) Teknik elemanların sendikal haklar mücadelesi bir bütündür. Bu bütünlük soyut birliktelik düzeyinde kalmamalıdır. Birlik, tüm teknik eleman örgütlerini ve örgütlerin tabanlarındaki farklı kesimleri kucaklamalıdır. Yoksulluğa, işsizliğe ve ücretli çalışmaya itilen serbest çalışan teknik elemanlar da, sendikalaşma mücadelesinin bir parçası olarak ele alınmalıdır. Bu ancak örgütlerin sürekli bir araya gelmeleri ile gerçekleştirilebilir.
c) Mücadelenin bütünlüğü ve birliği, somut hedeflerin kazanılmasına açık olmalı, güçler birleştirilirken, örgütsel inisiyatifler güç kazanmalıdır.
d) Örgütlenme, üretimi, yani işi, işin yapıldığı yeri esas almalıdır. Yapay çelişkiler yalnızca örgütler arasında değil, bizzat işin yapıldığı yerde, tabanda giderilmeye çalışılmalıdır. İşyeri esasına göre örgütlenme yeni ve dinamik kadroların oluşmasını da sağlayacaktır. Bu örgütlenmede güncel sorunlarla amaçlarımız içice savunulmalı, mücadelenin bütünlüğü ve sürekliliği hayata yansımalıdır.
e) Sendikalaşma, işçi sendikaları içinde olmayı amaçlamalıdır. Şu anda özel kesimde ve bazı iktisadi kamu kuruluşlarında, yasal olarak sendikalaşma hakkı olan teknik elemanlar mutlaka, var olan işçi sendikalarına katılmaya yönlendirilmelidir.
f) Teknik eleman örgütleri arasında birliği amaçlayan dayanışma, ortak çalışma ve destek eleştiriden bağımsız olamaz. Birlik doğrultusunda örgütler arası çelişkiler fiilen ve sistemli bir şekilde bir araya gelerek çözümlenebilir.”
TÜTED’in güçlenmesi ve gelişmesi açısından İkinci Kurultay bir dönemeç olmuştur. Kurultay sonrası, Kurultay kararları doğrultusunda çalışmalarını yoğunlaştıran TÜTED, örgütler arası diyalogun genişletilmesi çabalarına önemli katkılarda bulunmuştur.
İkinci Kurultaydan sonra, ortak olarak belli bir üretim faaliyetinde bulunan kişilerin, birbirleriyle daha yakın etkilenme içinde bulundukları, talep ve sorunlarının benzer olduğu tespitinden yola çıkan TÜTED, örgütlenmesini İşyeri Temsilcilikleri temeli üzerine inşa etmeye başlamıştır. İşyeri temsilcileri, bir araya gelerek, o işyerine ait İşyeri Komitelerini oluşturacak ve Şubelere bağlı birimler olarak çalışacaklardı. Temel örgüt birimleri olan işyeri temsilcilikleri, demokratik merkeziyetçi işleyiş içerisinde, kitleyle bağ kurmada kilit noktası ve TÜTED’in alacağı kararların oluşmasında ve yaşama geçirilmesinde tayin edici olacaktı.
İkinci Kurultay’dan sonra, ortak olarak belli bir üretim faaliyetinde bulunan kişilerin, birbirleriyle daha yakın etkilenme içinde bulundukları, talep ve sorunlarının benzer olduğu tespitinden yola çıkan TÜTED, örgütlenmesini İşyeri Temsilcilikleri temeli üzerine inşa etmeye başlamıştır. İşyeri temsilcileri, bir araya gelerek, o işyerine ait İşyeri Komitelerini oluşturacak ve Şubelere bağlı birimler olarak çalışacaklardı. Temel örgüt birimleri olan işyeri temsilcilikleri, demokratik merkeziyetçi işleyiş içerisinde, kitleyle bağ kurmada kilit noktası ve TÜTED’in alacağı kararların oluşmasında ve yaşama geçirilmesinde tayin edici olacaktı.
Kurultay bildirilerini hazırlamak üzere 34 örgüte çağrı yapılmıştır.
15 Mart 1976 tarihli toplantısında Üçüncü Teknik Eleman Kurultayı Düzenleme Komitesi hazırlanan bildirilerin Türkiye düzeyinde tartışılmasını sağlamak, görüşler oluşturmak üzere ondört ilde Kurultay öncesi toplantı düzenleme kararı almıştır. Buna göre yapılacak bölgesel toplantıların merkezini oluşturacak iller şunlardır:
1) ERZURUM (Tunceli, Erzincan, Kars, Ağrı), 2) ANTALYA (Burdur, Isparta), 3) DİYARBAKIR (Urfa, Mardin, Siirt), 4) ESKİŞEHİR (Bilecik, Kütahya, Afyon), 5) VAN (Bitlis, Hakkâri, Muş), 6) BURSA (Balıkesir, Çanakkale), 7) SAMSUN (Amasya, Corum, Sinop, Tokat), 8) TRABZON (Artvin, Giresun, Ordu, Rize), 9) MALATYA (Adıyaman, Bingöl, Elazığ), 10) KAYSERİ (Nevşehir, Niğde, Sivas), 11) ZONGULDAK (Bolu, Kastamonu), 12) ADANA (Gaziantep, Hatay, Maraş, Mersin), 13) İZMİR (Aydın, Denizli, Manisa, Muğla, Uşak), 14) İSTANBUL (Edirne, Kırklareli, Kocaeli, Sakarya, Tekirdağ)
Tüm yöresel ön toplantıların aynı günde 15 Mayıs 1976 Cumartesi günü yapılması düşünülmüştür. Bundan Kurultay için bir kamuoyu yaratmak ve etkin bir hareket, bir kitlesel gösteri yapmak amaçlanmaktadır.
22-23 Mayıs 1976′da, İkinci Kurultayda alınan karar gereğince TÜTED’in düzenlediği, Üçüncü Teknik Eleman Kurultayı Ankara’da, Alemdar Sinemasında, 34 teknik eleman kuruluşunun katılmasıyla toplandı.
MC’nin faşist baskı ve saldırılarının oldukça yoğun olduğu günlerde yapılan Üçüncü Kurultayda şu konularda hazırlanan raporlar tartışıldı:
- Demokratik Hak ve Özgürlükler Mücadelesinde Teknik Elemanların Yeri ve Görevleri,
- Sendikal Haklarımızı Nasıl Alırız?
- Sendikal Haklara Giderken Güncel Sorunlarımızı Nasıl Çözeriz?
Üçüncü Kurultay aşağıdaki kararları alarak çalışmalarına son verdi. Artık hedef tüm çalışanların birliğiydi.
“DEMOKRASİ
Sınıflı toplumlarda demokrasi kavramı, ne kadar sınıflar üstü ve saf olarak gösterilmeye çalışılırsa çalışılsın, mutlaka egemen sınıfların damgasını taşır. Tarihin çeşitli dönemlerinde Devlet yönetimini ellerine geçiren sosyal sınıflar, demokrasiyi kendileri için demokrasi, özgürlük, eşitlik, diğer sınıflar için ise sömürü, baskı ve zorbalık olarak kullanma gayretleri içine girmişlerdir.Egemen sınıfların toplumun diğer sınıflarına kendi gönül rızasıyla özgürlük bahşetmesi düşünülemez. Ancak ezilen, sömürülen sınıfların da egemen sınıfların sömürüsüne isteyerek boyun eğmeyeceği bir gerçektir.
Burjuvazinin yönetimindeki ülkelerde işçi sınıfı ve emekçi kitleler özgürlüklerini ne kadar genişletirlerse genişletsinler, ekonomik haklarına ne ölçüde kavuşurlarsa kavuşsunlar egemen sınıfların sömürüsünün dışına çıkamazlar.
Bu yüzden, bütün bu mücadelelerin demokratik hak ve özgürlüklerden yana, işçi sınıfından ve tüm emekçi halktan yana bir iktidarın kurulmasını ve nihai hedef olarak da işçi sınıfı iktidarını gözetmesi zorunludur.
Ancak bu, işçi sınıfının ve yandaşlarının uzun uğraşlar sonucu elde etmiş olduğu demokratik mevzileri korumayı, demokratik hakları genişletmeyi siyasal mücadelenin nihai hedefinden ayrı düşünmeyi getirmemelidir. Burjuvazinin gerçekleştirmesine imkan olmayan bu görev de işçi sınıfına ve yandaşlarına düşmektedir. Bu mücadele işçi sınıfı ve emekçi kitlelerin nihai hedefine doğru sürdürdükleri mücadelenin ayrılmaz bir parçasıdır
TEKNİK ELEMANLARIN SINIFLAR İÇİNDEKİ YERİ
Teknik eleman topluluğu birbirinden farklı sosyal sınıflar içinde yer alan değişik kesimlerden oluşan, heterojen bir yapıya sahiptir.Bu yapı içinde teknik elemanların çok büyük bir kesimi ücretli emekçilerdir. Üretim araçlarının mülkiyetinden yoksundurlar. İş güçlerini ücret karşılığı satarlar. Üretim içinde olanları, üretim surecinde işçi sınıfının yanındadır.
Birer ücretli emekçi olarak, çıkarları, tekellerin egemenliğindeki kapitalist sistemde işçi sınıfının çıkarlarıyla aynı doğrultudadır.
…
TEKNİK ELEMANLARIN EKONOMİK VE DEMOKRATİK HAKLAR MÜCADELESİ
Teknik elemanların ekonomik ve demokratik haklar mücadelesi özünde bir bütündür. Anti-faşist ve anti-emperyalist bir nitelik taşır. Bu mücadele işçi sınıfının ve emekçi kitlelerin politik mücadelesinin bir parçasıdır.Genel olarak emekçi kesim içinde olan teknik eleman kitlesinin, ekonomik ve demokratik haklar mücadelesi, işçi sınıfının ve diğer emekçi kitlelerin demokrasi mücadelesi ile bütünleşmektedir. Bu yüzden teknik elemanlar işçi sınıfı ve emekçi kitlelerden yana, ekonomik – demokratik hak ve özgürlüklerden yana bir iktidarın kurulması için işçi sınıfının öncülüğünde verilen demokrasi mücadelesinde diğer emekçi kitlelerle bir arada olacak, bu birliktelik içinde kendi gücü oranında yer almaya devam edecektir.
Son yıllardaki gelişmeler ve geçirdiği deneyler teknik elemanlara ekonomik haklarını savunabilmek için sendikal örgütlenmeye gitme zorunluluğunu öğretmiştir. Gecen dönemlerde yapılan tartışmalar sonunda elit sendikalar yerine mevcut işyeri sendikalarında örgütlenmenin doğruluğu ortaya çıkmıştır …
GUNCEL SORUN
…
Ülkemizde de ekonomik sorunlar ve işçi sınıfı ve emekçi kitlelerin gelişen örgütlü mücadelesi karşısında çaresizliğini gizleyemeyen egemen güçler giderek hırçınlaşmakta, açık faşizmi örgütlemeye çalışmaktadırlar. Bu aşamada güncel sorun tüm ilerici güçlerin birlikte planlı ve örgütlü bir mücadeleyi sürdürmeleridir …Sendikal hakların kazanılması tek başına bir amaç değil demokrasi ve bağımsızlık mücadelesinin araçlarından biridir ve siyasi özü itibariyle işçi sınıfımızın ve halkımızın bağımsızlık ve demokrasi mücadelesine tabidir.
…
Eylem programının acil hedefi emperyalist sömürüye ve MC iktidarının faşist baskı, kıyım ve terörüne karşı yayın, demokratik kitle eylemleri ile sürekli teşhir ve mücadele etmek ve bu mücadeleyi öncelikle işçi sınıfının halkımızın bağımsızlık ve demokrasi mücadelesi ile birleştirmektir.”
Bu Kurultayda gündemine getirilen Çalışanlar Kurultayı önerisi sendikal haklardan yoksun tüm çalışanların birliği doğrultusunda atılmış ileri bir adım olarak yorumlanmıştır.
23 Haziran 1976 tarihli bir mektupla, 3. Olağan Genel Kurul sonrası Kurultay’ca öngörülen mücadelenin programlanması, sürekli kılınması ve çalışma biçiminin saptanması için 34 teknik eleman örgütünün yetkililerine bir araya gelme çağrısı yapıldı.
9 Temmuz 1976′da çağrıda bulunulan 34 Örgütten 14’ünün temsilcileri bir araya geldiler. Bu toplantıda, Kurultay Kararları doğrultusunda bir Ortak Eylem Programı hazırlamaya karar verildi ve bunun için TÜTED, EMO ve Mimarlar Odası temsilcilerinden oluşan bir komisyon görevlendirildi.
30 Temmuz 1976′da Komisyonca hazırlanan tasarı yapılan ortak toplantıda geliştirilerek kabul edildi. 16 örgütün katıldığı bu toplantıda Eylem Programı’nın hayata geçirilebilmesi için ayrıca bir Uygulama Programı hazırlanması kararlaştırıldı.
10 Eylül, 17 Eylül ve 20 Eylül 1976 günleri yapılan ortak toplantılarda daha önce oluşturulan komisyonca hazırlanan Uygulama Programı Taslağı geliştirilerek, öngörülen somut faaliyetlere 30 Ekim’e kadar talepte bulunacak örgütlerin de katılabilmesi kaydıyla kabul edildi.
30 Ekim 1976′da kamuoyuna açıklanan Uygulama Programında yer alan somut faaliyet alanları şunlardı:
- Sendikal haklar konusunda ortak bir bildirge yayınlanması, bir sendikalaşma paneli düzenlenmesi gibi konuları da içeren sendikalaşma alanındaki çalışmalar,
- Her birinde, saptanan ayrı konuların işleneceği 8 bölgesel kurultay düzenlenmesi,
- Çalışanlar Kurultayı düzenlenmesi,
- Ülkemizde teknik eğitimin sorunları konusunda yapılacak çalışmalar,
- Sosyal güvenlik fonu – sendikalaşma fonu kurulması,
- İş güvenliği konusundaki çalışmalar,
- İşçi – memur ayrımı konusundaki çalışmalar, v.b.
- Bu alanlarda yapılması düşünülen çalışmaların kapsamı ve içeriği saptandı. Bu çalışmaları yürütmek üzere 8 ana komite oluşturuldu. Komitelerin önemli bir bölümü çalışmalarına başladı, ancak belirli bir süre sonra komitelerin tümü işlemez hale geldi.
19 Kasım 1976’da, 17 Aralık 1976′ da ve 13 Mayıs 1977′de olmak üzere teknik eleman örgütleri 3 kez daha bu soruna bir çözüm bulmak, başlanan çalışmaları sürdürebilmek amacıyla TÜTED’in çağrısıyla bir araya geldiler. Bu toplantılara da katılım düşük oldu. Gösterilen tüm iyi niyetli çabalara rağmen ortak çalışmalar sürdürülemedi, 3. Teknik Eleman Kurultayında alınan karar hayata geçirilemedi.
Böylece bir daha Teknik Eleman Kurultayı yapılamadı.
Yapılabilenler, iki bölgedeki çalışmalarla sınırlı kaldı.
1. Güney Bölgesi Kurultayı:
8 Ocak 1977’de TÜTED, Orman Mühendisleri Odası, Ziraat Mühendisleri Odası, Teknik Ormancılar Derneği ve Türkiye Ziraatçılar Derneğinin birlikte düzenlediği 1. Güney Bölgesi Kurultayı, Mersin’de toplandı. Geniş bir teknik eleman topluluğunun yanı sıra, bölgedeki sendika, kooperatif ve demokratik kuruluş temsilcilerinin de izlediği kurultayda, özellikle tarım kesiminde çalışan teknik elemanların sorunları ve toplumsal görevleri üzerinde duruldu.
Ereğli Kömür İşletmesinde Çalışan Teknik Elemanların Sorunları Konulu Forum
22 Ocak 1977′de TÜTED, TMMOB, Maden Mühendisleri Odası, TÜTED ve Maden Mühendisleri Odası Zonguldak Şubelerinin birlikte düzenledikleri Ereğli Kömür İşletmesinde Çalışan Teknik Elemanların Sorunları konulu forum, Zonguldak’ta yapıldı. Kalabalık bir topluluğun ilgiyle izlediği forumda İş ve İşçi Sağlığı, Meslek Hastalıkları, İş Kazaları, Yeraltı Vergi Muafiyeti, Yan Ödemeler ve Fazla Mesai Sorunları gibi konular hakkında hazırlanan bildiriler tartışıldı. Bu bildirilerden biri TÜTED Genel Merkezi tarafından sunulmuştur.